Zondag 22-3-2020
Het land zit voor een groot deel op slot. Het coronavirus bereid zich steeds verder uit. Allerlei evenementen worden terecht uitgesteld of afgelast. Zo ook de duivenvluchten. Of dit een uitstel of algehele aflasting wordt zal de tijd leren. Maar het belangrijkste is dat we het coronavirus overwinnen en er alles voor over hebben om dit te bereiken. Persoonlijk zou ik het jammer vinden als we helemaal niet aan vliegen toekomen dit jaar. Maar de gezondheid staat voor op dus als het nodig is dan maar een jaar geen vluchten. Dit zou wel een heel aparte ervaring zijn en het ledenaantal zeker niet ten goede komen.
Op maandag werd definitief bekent dat de start van het seizoen voor onbepaalde tijd wordt opgeschort. Ik heb hier meteen op ingespeeld. Vanaf maandag gaan de oude om de dag los. Tevens ben ik gestopt met de veertiendaagse kuur met LTW. Dit ga ik wel weer doen als bekend wordt wanneer we eventueel weer gaan vliegen. Zo kan ik wanneer de oude uitgevlogen zijn de jonge loslaten. Maandag was dit dus voor de eerste keer. Dit was gelijk een stress moment. Drie jongen kreeg ik pas in het schemer binnen. En zelfs een jong heeft gelijk overnacht. Gelukkig liep ze de volgende avond met de oude mee naar binnen. Deze heeft gelijk goed geleerd.
Op woensdagavond zijn voorlopig de laatste jongen gespeend. Bij Bert vandaan acht stuks en bij mij vandaan drie stuks. Totaal zitten er nu 29 jongen in het jongen duivenhok. Ook kwam de eerste bonnenkoper twee jongen ophalen. Ik had twee mooie jongen voor hem uitgezocht en deze kwam hij s avonds halen. Door de corona heb ik de jongen bij de deur afgegeven om voor hem en mij geen overbodige risico te nemen.
Doordat de verzorging van de oude wat eenvoudig is wordt er wat extra tijd aan de jonge besteed. Als de jonge op de klep zitten voer ik ze wat mais uit mijn hand. Dit vinden de meeste na een paar dagen al heel leuk en vliegen gelijk op mijn schouder en hoofd als ik met de voerbus aan kom lopen. Op zaterdag- en zondagmiddag ben ik ook een poosje in het hok gaan zitten. De meeste jongen vinden dit al heel vertrouwd en lopen over mijn benen, schouder en hoofd op zoek naar wat lekkers.
Verleden week had ik d.m.v. kit de klep bij de jonge getracht lekdicht te krijgen. Ik kwam er toen achter dat het hout al aardig aan het rotte was. Vrijdag heb ik de kit weer weggesneden en een dunne zelfklevende dakbedekking over de klep geplakt. Volgens mij is het lekken nu wel over en zal het rotten ook gestopt zij en kan de klep hopelijk nog een paar jaar mee.
Om al de jonge uit elkaar te houden en te leren kennen bij ringnummer heb ik altijd een lijstje aan de deur hangen om te oefenen. Op zaterdagmiddag dit weer gemaakt voor het jaar 2020. Door het vele contact de afgelopen dagen begin ik sommige al te kennen.
Ik ben benieuwd hoe het de komende week met mijn werk zal gaan. Misschien mag ik van de baas of van de regering niet meer werken. Dan zal de verzorging ook weer aangepast gaan worden en waarschijnlijk nog meer tijd aan de jongen besteed gaan worden.
Hopen op een corona vrije week.