Zondag 8-4-2018
Het was een drukke week. Op woensdag is mijn moeder verhuisd van het ziekenhuis in Utrecht naar Maria Oord in Vinkeveen. Haar kamer moest dus ingeruimd worden en allerlei administratieve dingen geregeld worden. Hierdoor ging de verzorging van de duiven af en toe even te snel. Dus niet zo als ik het zou willen. Want ook bij Bert moeten de kwekers worden verzorgd. Gelukkig kan Bert vanaf afgelopen dinsdag zelf de duiven weer voeren. Zo doende hoef ik er `s morgens niet meer heen. Wel ga ik `s avonds de duiven los laten, het hok krabben en schoon water geven en de jongen moeten geringd worden.
De jongen beginnen al aan het verduisteren te wennen want er liggen steeds meer veren als ik `s morgens in het hok kom. Het koppel begint aardig te vliegen. Op woensdagavond heb ik de jongen die nog op het hok bleven zitten opgejaagd de lucht in naar de rest. Vanaf toen worden de jongen elke avond met een stokje naar buiten geleid en geef ik een paar tikken op het dak zodat alle jongen de lucht in gaan. Een aantal komt nog wel weer snel terug maar ze weten hoe het is om door de lucht te vliegen dus binnenkort zullen ze wel met zijn alle gaan trainen. Op zaterdag na de vlucht heb ik nog twee jongen bij Edward Schrijvers in Almere gehaald. Dit zijn de laatste jongen in mijn hok. Er zitten er nu 36 in wel een beetje vol maar het gaat nog goed. Vanavond toen ik om 19 uur weg ging misten er echter nog 3 jongen op het appel. Maar toen ik net thuis kwam zaten ze keurig in de spoetnik. Morgen ochtend als ik ze ga voeren en het licht aan doe mogen ze weer bij hun vriendjes.
Op donderdagmorgen de twee laatjes hun chipring om gedaan. Tot nu toe zijn ze elke keer weer thuis gekomen dus kunnen ze mee op de echte vluchten.
Op vrijdag was het dan eindelijk zo ver er kon ingekorfd worden voor de eerste en enige africhting met de oude duiven. Alle duiven moesten over de inkorfantenne en de bescheiden moesten worden ingezonden om te testen of alles weer werkte voor het nieuwe seizoen. Op vrijdagavond vierden mijn dochters echter hun verjaardag. Hierdoor kon ik niet wachten tot mijn duiven in de mand gingen. Raymond Moleveld was zo vriendelijk om dit voor mij te doen en de module mee naar huis te nemen. Op zaterdag morgen snel de module gehaald in Vreeland en alles klaar gezet want de duiven gingen om 10.05 uur los. Lekker zonnig weer en een ZO windje. Om 10.58 stormde de “757”uit de lucht op het hok en als een speer naar binnen. Al snel bleek dit de eerste in de club te zijn. In de loop van de avond bleek echter dat hij zelfs de eerste van het hele concours uit Minderhout was. Een eerste plaats tegen 7123 duiven. Weer een hoogtepuntje van mijn carrière.
Het verdere verloop was echter pittig. Het concours stond bijna driekwartier open de duiven kwamen druppels gewijs. Voor een vluchtje van 90km niet best. Gelukkig kwam rond 18 uur de laatste en kijk ik terug op een geweldige vlucht! Hopen dat we dit vol houden de komende weken