Zondag 1-7-2018
Het is al geruime tijd prachtig weer. Dit houd voor de duiven echter in bijna wekelijks een zware opgave om weer thuis te komen. Ook voor afgelopen zaterdag was de voorspelling warm en ONO wind. Op de dag van inkorven werd de losplaats gewijzigd van Melun naar Pt. St. Maxence ruim 55 km korter. En in het hele land werden de jonge duivenvluchten afgeblazen.
Na de prima uitslag van verleden week ging ik vol vertrouwen de week aan de gang om de doffers weer prima aan de start te brengen. Het voerschema van de championsmix werd keurig opgevolgd. Maar waarschijnlijk door het warme weer merkte ik donderdag dat de doffers niet erg meer wilde eten en zeker hun voorgeschreven portie niet op aten. Ze zagen er echter prima uit en trainden de avonden ook prima. Op woensdag heeft de “36” ergens een leuke duivin gevonden en is met geen mogelijkheid binnen te krijgen. Hij loopt maar achter de duivin aan te jagen en ziet ook kans haar een paar keer te treden. De jongen waren al weer uitgetraind en binnen toen de “36” ook eindelijk binnen kwam. Hij heeft toen zijn portie voer in zijn broedhok gekregen.
Door het warme weer `s avonds beginnen de jonge ook korter te trainen. Hier speelt ook waarschijnlijk mee dat sinds de verduistering is opgeheven de jonge een open voorfront hebben wat nu ook in de nacht open is. Hierdoor zitten ze wat te niezen. Dit gaat weet ik uit ervaring binnenkort weer vanzelf over. Wat ook mee speelt is dat er al diverse koppeltjes her en der zitten te rommelen. Hierdoor gaat de vlieglust vaak ook achteruit. Met dit mooie weer gieren de hormonen van de jongen enorm. Op donderdag ontdekte ik nog weer twee duiven tussen de jongen waarvan ik dacht dat het duivinnen waren maar doffers bleken te zijn. Volgens mij heb ik nu van alle jongen de geslachten wel ontdekt. Ik heb bij mij 20 doffers en 11 duivinnen. Afgelopen vrijdag hebben ze hun chipring om gekregen. Ik doe dit graag op tijd omdat je merkt dat de jongen er toch wel even aan moeten wennen zo een extra ring. Helaas is er afgelopen week geen tijd geweest om de jongen nog een keer weg te brengen. Waarschijnlijk gaan ze pas weer volgende week vrijdag met de vereniging mee voor hun eerste ervaring in de reismand.
De doffers in Pt. st. Maxence kregen zaterdag gelukkig al vroeg (7.00 uur) de vrijheid. Vol verwachting zat ik te wachten. Maar het resultaat viel mijns inziens enorm tegen. Ik behaalde alleen de 11e plaats in de club. Dit was na 9 duiven van Raymond Moleveld en daar kan ik slecht tegen. Vermoedelijk ligt het slechte eten van de doffers op donderdag hier aan ten grondslag. Er zijn nog maar twee oude duivenvluchten waar op geprobeerd kan worden dit resultaat te verbeteren.
Afgelopen woensdag is “Strikkie” de oude vale duivin van Bert uit haar lijden verlost. Ze kon al geruime tijd niet op haar ene been staan en hinkelde door het hok. Dit ging haar steeds slechter af. De laatste week at ze ook haast niet meer en ging ze steeds verder achter uit. Deze duivin was van 2002 en hier had Bert zijn vader Jan van Rossum nog enorme prestaties mee gehaald. Onder andere vitesse duif van de vereniging. Deze hele makke lieve duivin had dus nog al wat emotionele waarde. Maar aan alles komt een einde.
