Zondag 18-10-2020
De corona heeft ook grootte invloed op de duivensport gehad. Het seizoen startte pas op 23 mei. De eerste vluchten mochten alleen vanuit Nederland en werden genaamd oefenvluchten. Er mochten wel uitslagen van gemaakt worden maar geen kampioenschappen aan verbonden worden. Na twee weken versoepelde dit enigszins. We mochten met de duiven nog niet in België lossen maar wel in Frankrijk. Dus de derde vlucht sloegen we Belgie over en loste in Etroeung de kortste afstand in Frankrijk. In de lokalen moesten we ons ook aan speciale protocollen houden. 48 uur voor inkorven opgeven hoeveel duiven je inkorft. Daarna een schema hoe laat we in het lokaal moesten zijn. Manden en klok afgeven en als de duiven in de mand zitten krijg je je manden en klok weer gedesinfecteerd terug en moest je gelijk naar huis. Vanwege de latere start werd het een gok hoe de duiven in toom te houden. De meeste liefhebbers gingen de oude net als de jongen verduisteren. Bij mij was dit helaas niet mogelijk en deed ik alleen de verzorging ontregelen om de form proberen te remmen. Het gevolg was dat de duiven te ver in de rui raakten en de laatste vluchten niet top meer konden presteren. Ook de wind zat bijna het hele seizoen tegen. Verreweg de meeste vluchten zijn vervlogen met Westen of Zuidwestenwind. Op drie juli kon ik met de oude niet meedoen omdat de jongen zware colie hadden en dit ook de gezondheid van de oude dusdanig beïnvloede dat ik de twee vluchten van dit weekend aan mij voorbij moest laten gaan. Vervolgens werd de laatste midfondvlucht op acht augustus nog afgelast vanwege enorme hitte. Bij de jongen moesten de africhtingen van de regio overgeslagen worden vanwege een colie aanval begin juli. De eerste ervaring voor de jongen in de grootte reismand werd Roosendaal op achttien juli. Gestart werd met 28 jongen van mij en zeven van Bert. Ook het jongen duivenseizoen verliep qua resultaat niet naar wens. Ook tijdens deze vluchten was het op een week na elke week westen of zuidwestenwind. Op vier van de acht vluchten waren de snelheden ruim boven de 1500meter. Vluchten waar ik totaal niet van houd. Op 8-8 werd de vlucht vanwege de hitte afgelast en de laatste natourvlucht verviel vanwege de slechte weervoorspelling op zaterdag en zondag. Het enige voordeel van de westenwind is dat je geen verliezen met jonge hebt. Na de laatste vlucht had ik nog 25 en Bert 5 jongen over. Een best koppel waar denk ik een leuk koppel jaarlingen uit gekozen is.
Helaas lukte het mij maar een keer een eerste te spelen en dit op de eerste jonge duivenvlucht Roosendaal. Laat nu net dit jong een van de drie verloren jongen uiteindelijk zijn.
Na de selectie zijn er nog vier oude doffers en twee oude duivinnen over. Dus volgend jaar zijn er achttien jaarlingen op het vlieghok. Dan zal ook blijken of de kweek uit de laatjes van Siem Westerink en Peter Ham die verleden jaar zijn aangeschaft een versterking zijn. Op de jonge duivenvluchten hebben een aantal het in ieder geval prima gedaan.
Vandaag hebben de duiven voor het laatst de parastop kuur in het water gekregen. Vanaf morgen weer om de dag naturaline in het water en verder voer en grit.
Bert is woensdag ook begonnen om zijn duiven een parastop kuur te geven. Baad het niet dan schaadt het niet.
Op zaterdagmorgen een plek houtrot bij de deur van het dofferhok hersteld. Het blijkt dat bij het geven van een bad in het weduwnaarshok er water onder de plint doorgaat en tussen mijn vloer komt te zitten waar het niet meer weg kan. Dit heeft zichtbaar een behoorlijke rotte plek gemaakt. Helaas kan ik niet zien hoe de ondervloer er uitziet. Voorlopig zak ik er nog niet doorheen.
Volgende week zullen de duiven gescheiden worden. Dan zal ik de plinten even loshalen en opnieuw aan de onderkant afkitten om proberen te voorkomen dat het badwater onder de vloer loopt. Dus op naar volgende week.