Zondag 2-6-2019

Van Salbris verleden week is een duivin achter gebleven. Zij was aan haar laatste kans bezig maar heeft blijkbaar eieren voor haar geld gekozen. Dit kwam deze week goed uit. Een duivin die vanaf de eerste vlucht haar doffer kwijt was papte zaterdag gelijk met de doffer van deze achtergebleven duivin aan.

Op dinsdagavond na dat in de club de duiven voor Limoge waren ingekorfd heb ik de chipringen voor mijn overgebleven jongen aangemaakt. Omdat ik dit met unikon makkelijk kan heb ik gelijk voor twee andere leden hun jongen gechipt.

Vreemd was dinsdagavond na het trainen van de duivinnen miste ik een duivin. De witte duivin was nergens te bekennen. Ook toen ik terugkwam van het chippen in de club was ze er nog niet. Erg vreemd ik dacht dat ze misschien gegrepen was door een rover. Echter aan de andere duivinnen was niets te merken. Deze hadden totaal geen vreemd gedrag wat je wel zou denken als in het koppel een duivin wordt gegrepen. Op woensdagmiddag toen ik thuiskwam liep ik langs het hok van de jongen en zag ineens de witte duivin in de spoetnik bij de jongen lopen. Vermoedelijk is zij dinsdagavond ongemerkt het jonge duivenhok binnen gelopen op het moment dat er nog een nagekomen jong terugkwam van de training. Vreemd dat ik dit niet gemerkt heb. Helaas kon ze in het weekend niet mee want donderdagmiddag lag er een ei kapot bij de duivinnen. Ik had de gedachte dat het van de witte duivin moest wezen. Zij was de enige waarvan ik het idee had dat zij een ei gelegd kon hebben. Omdat ze dan zaterdagmiddag het tweede ei moest leggen heb ik besloten haar thuis te laten. Op zaterdag is er echter geen ei gelegd door geen een duivin.

Ondanks de vrije dagen wegens hemelvaart ga ik toch `s morgens vroeg mijn bed uit om om 5.55 uur de duiven net als andere dagen te verzorgen. Het lekkere is dat ik daarna lekker mijn bedje weer in kan en dan kan slapen tot ik wakker word.

Omdat de duiven afgelopen zondag geen zin hadden om in bad te gaan kon ik dit mooi op donderdag nog eens over doen. Nu doken ze er allemaal lekker in.

Op vrijdagmiddag de 25 jongen weer in de mand gedaan en ze gelost in de Meern. Na ruim vijf kwartier kwam er een groot koppel terug. Bij het binnen roepen bleef de teller op 20 steken. Op het hok zaten drie jongen met eenzelfde telefoonringetje om. Vermoedelijk zijn de twee koppels door elkaar gegaan en zaten mijn vijf jongen bij het koppel met telefoonringetjes. De vreemden de lucht in gejaagd in de hoop dat ze weer naar hun eigen baasje teruggegaan zijn. In de loop van de middag zijn de vijf jongen gelukkig toch weer thuisgekomen. Dus africhting vier is ook weer goed verlopen.

Op vrijdagavond was het inkorven voor pont st. Maxence. Een tweetal doffers kreeg een weekje rust om volgende week ingekorfd te worden op de dagfondvlucht. Dit zal voor hun de laatste kans worden om te voorkomen dat ze vroegtijdig hun chipring in moeten leveren. Ook een tweetal duivinnen kregen een weekje rust. Deze kunnen daarna gewoon weer verder deze hebben het tot nu toe aardig gedaan maar miste de laatste twee weken en kregen daarom wat rust ook om te kijken hoe dit uitpakt.

Met inkorven vrijdag bleek van een doffer de chipring het niet meer te doen. Wat er is gebeurd zal altijd een raadsel blijven. Vorige week was deze doffer nog mijn eerste en was er niets aan de hand met de chipring. Gelukkig kon de duif over gechipt worden en kon de doffer toch gewoon mee.

Op zaterdag 7.45 uur gingen de duiven los. Om 11.57.32 liep de “50” als eerste over de antenne. Dit is de duivin die van uit Asse Zellik de overwinning opeiste. Dit is dus de eerste duif bij mij die voor de tweede keer dit seizoen mijn eerste op het hok is. Het werd uiteindelijk de tiende in de club en 101in regio A1. Ook deze week kom ik weer een paar minuten te kort om mee te strijden voor de overwinning.

Volgende week staan er weer twee vluchten voor de oude op het programma en beginnen de africhtingen voor de jonge duiven. Ik weet nog niet of ik de eerste africhting mee doe. We zullenn zien.